Ik kan echt niet tegen oneerlijkheid. Het maakt niet uit waarover, ik kan er gewoon niet tegen. Een paar jaar geleden werd ik zonder reden de klas uitgestuurd, dat vond ik heel erg oneerlijk. Toen ik tegen de leraar zei dat ik het niet eerlijk vond zei hij tegen mij; ‘Het leven is oneerlijk, wen er maar aan.’ Dat zette mij aan het denken. Is het leven echt zo oneerlijk? Waarom zou je eraan wennen terwijl je het ook kan veranderen? Miljoenen mensen op de wereld staken tegen nieuwe wetten die ze oneerlijk vinden. Ze doneren geld aan goede doelen omdat het oneerlijk is dat ze in de arme landen niet genoeg eten hebben of voeren actie, allemaal tegen oneerlijkheid. Waarom zouden we er dan aan wennen als er iets bij ons oneerlijk is terwijl wij veel makkelijker die kleine situatie kunnen veranderen dan een heel groot probleem. Daarom vind ik dat we niet overal maar zo makkelijk aan moeten wennen als we ook ons best kunnen doen om de situatie te veranderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten